ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 393 / 520

ประโยค (ตอน)- ดูชุดสมณปาปากะกาเปล ภาค ๑ หน้า ๒๔๖ ที่ใช้อรูปองอยู่ในวัด และสำรับที่ใช้ครองสงน้ำ ใช้ชีวิตวันละ ๘ ผัน ทุกวัน ด้วยอาการอย่างนี้ สองทว่า อุปปนุ โท มีกว่าว อดิสรจิวารนี้ เกิดขึ้น ให้ช่องแก่บ

บทความนี้กล่าวถึงการบันทึกรวมแห่งคุณวิเศษของพระสารีตตร โดยเฉพาะการถวายอาหารและการทำอนุสรามกรรมองในธรรมะ โดยเฉพาะพระอานนท์ และหน้าที่ในการบอกกล่าวคุณความดีที่มี พระอานนท์ได้แสดงถึงความเคารพและการถวายแล

ประโยค(ตอน) - ดูเอดส่วนปลาสกัดหน้า ๑ - หน้าที่ 247 กัน" เป็นต้นเป็น เช่นกับด้วยคำก่อนนันแล. พระอานนทเถระนับถือ ด้วยความนับถือคุณอย่างนี้ บัณฑิตพิพากษาว่า "ยอมเป็นผู้มีความ ประสงค์จะถวายชีวรนั้น. แม่ท

เนื้อหาเกี่ยวกับการสื่อสารระหว่างพระอานนท์และพระสารีบุตรในเรื่องของการมาของพระสารีบุตร ที่พระอานนท์สามารถทราบได้ด้วยเหตุการณ์หลายประการ เช่น การบอกกล่าวล่วงหน้าของพระสารูปเถราและการอนุโมทนาของพระสารีบ

ประโยค(ตอน) - ดูท่อล้มปะทะกานแปลภาค ๑ - หน้าที่ 248 บัดนี้ นับแต่บนี้ จักไม่เลยวันชื่อโนน, ท่านจักมาแน่นอน, จริงอยู่ ชนทั้งหลายผู้มีปัญญามาก ย่อมมีความรักและความเคารพในพระ ผู้มีพระภาคเจ้าา ดังนี้ พระ

บทนี้กล่าวถึงการสนทนาในการจัดการสิกขาบาทของพระพุทธเจ้า เมื่อพระอานนท์กราบทูลถึงวันที่จะมาถึงอย่างแน่นอน พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้มีการอดิเรนจิรวภายในระยะเวลา ๑๐ วัน สื่อถึงวิธีการจัดการและเข้าใจในเวลาขอ

ประโยค (ตอน) - ดูดอัณฑะนาปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250 บรรดามติกิเกและเดาะในระหว่างนั้น มติกา ๔ แล้วใน กฐินันธิกาอย่างนี้ว่า "คุใต้อนไกยักหลาย ! มติกาแห่งการเดาะ กฐิน ๘ เหล่านี้ คือ "ปกปมันติยา นิธุน

บทความนี้สำรวจการเดาะกิยาและความเกี่ยวข้องกับมติกาในบริบทของสงฆ์ โดยเสนอแนะการพูดคุยและประมาณความเหมาะสมเกี่ยวกับการเดาะกิยาในหมู่บรรดาสงฆ์. บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของบทสนทนาในสงฆ์และการสร้างสรรค์บรรยา

ประโยค (ตอน) - ทิวเขาสันปาปาสาหมากแขยง ภาค ๑ - หน้าที่ 251 แต่มันเป็นเครื่องที่ง่ายไม่ได้ เพราะว่าไว้ในชะอันไม่ควร บทว่า ทาลปกรม มีวิเคราะห์ว่า ๑๐ วัน เป็นคำกำหนดอย่างยิ่ง แห่งกณฑ์นั้น เพราะเหตุนี้ กา

บทความนี้แสดงถึงคำวิเคราะห์เกี่ยวกับ 'ทาลปกรม' ซึ่งถูกกำหนดไว้เป็นเวลา ๑๐ วัน รวมถึงการอธิบายความหมายและบทบาทของจิวรทั้ง ๖ ชนิด โดยเฉพาะจิวรที่มีชื่อว่า อติรก และการส่งมอบความรู้เกี่ยวกับการใช้งานของจ

ประโยค (ตอน) - ดูต่อสัมภาษณ์ถามกาเปล ภาค ๑ หน้า 253 อีก จึงตราสำเป็นคำว่า ลงมาสวา ว คั่งนี้ บรรดาบนเหล่านั้น ในคำว่า เอกากาส อรรถคมน นี้ ผู้ ศึกษาพิพากษาว่า "อิธีรเกิดขึ้นในวันใด อรรถแห่งวันนั้น อาทิ

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายการแสดงอาติในพระพุทธศาสนาและวิธีการเสียสละ โดยกล่าวถึงคำสอนของพระผู้มีพระภาค และการปฏิบัติของภิกษุในการเข้าไปพบพระองค์ เพื่อศึกษาคำสอนอย่างถูกต้อง รวมถึงการแสดงอาติอย่างเหมาะส

ประโยค(ตอน) - ดูเวอร์ มันปลาสามกากลแต่ภา จ ภาค ๑ - หน้าที่ 254 กี่ในอธิกรณ์ ถ้าว่ามีฝันเดียว พิงกล่าวว่า "เอก นิสนสมคุ์ ปาจจิตติย..." (ต้องแล้ว) ซึ่งนิสนสมคุ์ ปาจจิตติยตัวนึง. ถ้าวิจร ฝัน พิงกล่าวว่า

เนื้อหานี้กล่าวถึงแนวทางการแสดงวิจรเกี่ยวกับการฝันในพระพุทธศาสนา โดยมีการยกตัวอย่างการกล่าวถึงฝันเดียวและหลายฝัน รวมถึงวิธีการขออนุญาตจากสงฆ์ในการแสดงวิจรเหล่านี้ เนื้อหาให้ความสำคัญกับอธิกรณ์และศีลธร

ประโยค (ตอน) - ดููออสมุติปาสากามีแปลภาค ๑ - หน้าที่ 255 ผู้แสดง: สาธุ สุตจู สุวิชู สาวรีสุขามี (ดีละ ผมจะสำรวมให้ดี) ก็ในอนาคต ๒ ตัว หรือหลายตัวด้วยกัน ผู้ก็พบพิรามความต่างแห่งวงวาโดยยกอันนั้น แต่อเม

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิญญาในวงวา ผู้กล่าวเกี่ยวกับการแสดงและรับอบัติในอธิกรณ์ โดยมีการพูดถึงอำนาจแห่งวัตถุดิบและพิธีกรรมที่ถูกต้อง มีการรับรองและแสดงความเคารพ โดยจะมีการอ้างอิงถึงอาวิทยาและวิธีการที่ถูกต้

ประโยค (จบ) - ดูท่ามสนับสนาคำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 256 ความPressedพร้อมแห่งท่านผู้มีอายุทั้งหลายถึงที่แล้ว, ข้าวเจ้าพึงรับอาบัติของอภิญญาชื่อนี้." ภิญญาผู้แสดง อันภิญญาผู้รับอาบัติั้น พึงกล่าวว่า ปุตสูส

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิญญาและการรับอาบัติ ซึ่งมีการพิสูจน์และสนทนาระหว่างผู้แสดงและผู้รับ โดยเน้นที่การรับการยืนยันและการเข้าใจในกระบวนการพิสูจน์ของอภิญญา รวมถึงการเปรียบเทียบกับคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ชัดเ

ประโยค(ตอน) - ดูข้อสมุติปาสาคาถาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 257 เหล่านี้ พึงทำอุปสมถน้อยอย่างนี้: ภิกษุผู้ลาดตะล่อม พึงเผดียง ภิกษุเหล่านั้นให้ทราบ" แล้วจึงสรรเสริญอุปสมถในภิกษุ รูปอีก แผนกหนึ่งด้านหาก โดยขยัน

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับการอุปสมบทในพระพุทธศาสนา พร้อมชี้ให้เห็นถึงความสำคัญและการปฏิบัติที่ถูกต้องในการรับอาบัติภิกษุ ๒ รูป โดยอ้างอิงภาษาบาลีและแนวทางที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ ในการป

ประโยค(ตอน) ทุติยสมังปาสกงแปลภา ภาค ๑ หน้า 258 เป็นเพียงวิบากรรม จิรวนัน จะเป็นอันภิษฐานนั่นในแก่งสง หรือแก่ คณะ หรือแก่นบุคคล หามได้ทั้งนั้นแล. [แก่อรรถบทษณีย์ว่าว่าด้วยอดิรคีวิวร่าง ๑๐ วันเป็น

เนื้อหาพิจารณาเกี่ยวกับวิบากกรรมและอภิญญาในบริบท spiritual จะให้ความสำคัญกับช่วง 10 วันในการปฏิบัติธรรม และการเข้าใจถึงการเกิดอุบัติในชีวิตตามหลักธรรมที่ศึกษามา อธิบายว่าภิกขุซึ่งมีอภิญญามีความสำคัญใน

ประโยค (ตอน) - ดูเลขสมมุติจากกามปะปา ภาค ๑ - หน้าที่ 261 ในวิสัยแห่งการอธิษฐานจิตวานี้ ท่านกล่าวไว้ว่า "การอธิษฐานจิตวิญญาณ มี ๒ อย่าง คือ อธิษฐานด้วยใจอย่าง ๑ อธิษฐานด้วยวาจา อย่าง ๒, ฉะนั้น ภิกขุพิ

ในภาคนี้เนื้อหาอธิบายการอธิษฐานจิตที่มี 2 แบบ คือ การอธิษฐานด้วยใจและการอธิษฐานด้วยวาจา แสดงให้เห็นถึงพิธีกรรมที่ต้องมีความถูกต้องและการตั้งจิตที่มั่นคง ในกรณีอธิษฐานด้วยวาจาก็มีวิธีการระบุสถานที่ให้ช

ประโยค(ตอน) - จุดอ่อนของปาสก้ากาเปล่า ภาค ๑ - หน้า ที่ 262 หรือเลิกกว่า ไม่มีกิจด้วยการอธิฐาน(ใหม่). ถามว่า "ก็ใดจิวจะอธิฐานเป็นบริจาค โจล ควรหรือไม่ ควร?" แก้ว่า "ได้ทราบว่า พระมหาทุนเถรกล่าวว่า "ใด

ในบทนี้มีการอธิบายถึงข้อวิตกเกี่ยวกับการอธิฐานเป็นบริจาค โจล โดยพระมหาทุนเถรได้ให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับการอธิฐานที่เชื่อมโยงกับการบริจาค โจล ว่าสมควรหรือไม่ และแง่มุมที่สำคัญเกี่ยวกับการบริหารในพระพุทธ

ประโยค (ตอน) - จุดอ่อนแห่งป่ากามเปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 263 แม้นหา ป้อง รีท่าน กล่าวว่า "ในก่อน แล้วกิ ฯญู่อูปา ได้อธิบายไตรวริ เป็นบริบูรณ์ เจาะนั่นแ ล้วใช้สอย ด้วยใส่ใจว่า ในคนที่ไม่ผู้สรรบา ได้ยาก."

บทนี้วิเคราะห์การใช้และการอธิบายเกี่ยวกับผ้าต่างๆ เช่น ผ้าปัดและผ้าเช็ดหน้า โดยมุ่งเน้นไปที่การพิจารณาและความสำคัญของผืนผ้าว่าแต่ละประเภทควรมีการอธิบายอย่างไรในแต่ละสถานการณ์ เช่น กิ ฯญูอูที่เกี่ยวข้อ

ประโยค (ตอน) - ดู้อสังสมปลากาแปลภาค ๑ หน้า ที่ 264 แม่จะรวมจีวรมากผืนเข้าแล้วอธิบายว่า "ทำเจ้าอธิบฐาน จิวรเหลา่นี้เป็นบริขาร โจฬ" ดังนี้ ก็สมควรเหมือนกัน แม้กุฐจะเก็บไว้เป็นประโยชน์แก่เสะ นกกรรมและนา

เนื้อหานี้อธิบายเกี่ยวกับการอธิบฐานจีวรและเหตุผลที่ทำให้การอธิบฐานนั้นขาดหายไป เช่น การใช้สอยจีวรโดยบุคคลอื่น หรือการถือเอาโดยวิลาสะ โดยมีการพูดถึงบริขารที่เกี่ยวข้อง เช่น ฟุกเตียงและผ้าปาวา นอกจากนี้

ประโยค (ตอน) - ดูยอดส่วนปลากาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 266 แต่ในอรรถกถาอันธะ ท่านว่าทะของพระมหาสุเมธะให้เป็นหลักในไตรวจิรแล้วกล่าวว่า "จิวประมาณอย่างต่ำ ย่อมรักษาอธิษฐานไว้ได้" จึงกล่าวคำนี้เพิ่มเติมไว้ว่า

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดขนาดของจิวและการอธิษฐานในอรรถกถาอันธะได้กล่าวถึงขนาดที่ควรใช้สำหรับการอธิษฐาน เช่น ขนาด ๔ นิ้ว ทั้งด้านยาวและกว้าง รวมถึงการเปรียบเทียบระหว่างขนาดใหญ่และขนาดเล็ก พร้อมทั้งสรุปค

ประโยค(ตอน) - ดูองค์สมบัติกามาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 268 วิจัยฉัยไตรวิจารเป็นดังนี้ เพราะเหตุไร? เพราะมีคำหนด. จริงอยู่ ประมาณอย่างเล็กแหง่ไตรวิจาร, ประมาณช่องทะลุ, และประมาณแห่ง ส่วนที่เป็นช่องทะลุ ท่า

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับการวิจัยและการอธิฐานในบริบทของไตรวิจาร โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของคำกำหนดและความไม่สมกันในวาทะของคำหน้าและคำหลัง และการจัดการวิจารที่มีชั้นต่างๆ ซึ่งมีผลต่อการอธิฐาน โ

ประโยค (ตอน) - ดูอย่สมันปลากกาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 269 วิถีมี ๒ อย่าง คือ วิถีป่อตหน้า ๑ วิถีปลายหลัง ๑ ถามว่า "วิถีป่อตหน้า เป็นอย่างไร ?" แก้ว่า "ภิญพิงรามว่า จิรมีผิวเดิม หรือมาผิว และ ว่า จีรวางไว้

เนื้อหานี้สำรวจวิถีป่อตหน้าและวิถีปลายหลังในพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอวิธีการอธิบายและการใช้ชีวิตในบริบทของอภิญญา รวมถึงการบริโภคและการใช้สอยที่ส่งผลต่อการดำรงชีวิตอย่างเหมาะสม เนื้อหานี้ยังมีการสนทนาเกี่

ประโยค(๗) - ดูดอีมดปลาสัตกามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 270 ภูกุญชยา ติเตสมานาต ตติสุดสามเนสรสุด ตติสุดสา สามเนสรสุด วิภปปมิ ขาเจ้าวปี... แก่ตีสาส ภูกุญชยา, แก่ตีสาส ติเกามานา แก่ตีสามเนสร แก่ตีสาส สามเนสร "

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการวิภปและการใช้คำอ้างถึง ซึ่งบ่งบอกถึงความสำคัญของการพูดโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เข้าใจในบริบทและสภาพของการสนทนาในภาษาบาลี โดยเน้นว่าการประชุมและการใช้อภาษาเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างเ

ประโยค(ค) - ฑูตสมุนปลาสาหกแปล ภาค ๑ หน้าที่ 271 สามเณรีชื่อดิสสา ดังนี้ อย่างนี้ ชื่อว่าภาวิปลับหลังก. ด้วยการวิภาค เพียงเท่านี้ การเก็บไว้ สมควรอยู่ ส่วนในการใช้อยาเป็นต้น ก็แม อย่างดีจ๋า ไม่สมควร.

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิภีในบริบทของการศึกษาทางพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างในวิธีการและการใช้ยาในกรณีต่างๆ พร้อมคำอธิบายเกี่ยวกับวิภีที่ถูกต้องตามหลักการที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ นอกจากนี้ ยังก